خروجی‌های خرج نشده تراکنش بخشی از فناوری پایگاه داده توزیع‌شده پشت بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال است. بیت کوین از UTXO استفاده می‌کند، اما UTXO نیست.
خروجی‌های خرج نشده تراکنش بخشی از فناوری پایگاه داده توزیع‌شده پشت بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال است. بیت کوین از UTXO استفاده می‌کند، اما UTXO نیست.
زمانی که شما تصمیم می‌گیرید یک تراکنش را به‌وسیله کیف پول خود انجام دهید، UTXO هایی که شامل اطلاعات شما هستند، قفل می‌شوند و اطلاعات مالک جدید به UTXO هایی که به آن‌ها منتقل کرده‌اید باهم مرتبط می‌شوند. این UTXO ها یک‌بار دیگر قفل می‌شوند و کاربر قادر خواهد بود که از طریق همان فرایند از آن در تراکنش‌ها استفاده کند.
شاید شما هم تصور می‌کنید که UTXO ها واحد کوچک‌تر از یک ارز دیجیتال هستند مانند ساتوشی در بیتکوین اما باید بگوییم که این‌طور نیست اما می‌توان UTXO ها را با این واحدها اندازه‌گیری کرد.
زمانی که یک کاربر تصمیم می‌گیرد بیتکوین خود را خرج کند، فقط مبلغی را که هزینه کرده و مقدار باقیمانده را در کیف پول خود مشاهده خواهد کرد. این شبیه به استفاده از اسکناس 1 دلاری برای خرید یک کالای 0.5 دلاری خواهد بود. شما به‌راحتی باقیمانده پول خود را دریافت می‌کنید و روز خود را ادامه می‌دهید.
به دلیل وجود انبوهی از کوین‌های کوچک در شبکه یک ارز دیجیتال، برخی از تراکنش‌ها صرفه اقتصادی نخواهند داشت. در چنین شرایطی حتی امکان دارد که هزینه تراکنش از هزینه محصول خریداری‌شده با ارز دیجیتال نیز بیشتر باشد. برای مثال فرض کنید برای خرید یک فنجان قهوه 2 دلاری مجبور به پرداخت هزینه تراکنش معادل 4 دلار باشید، در چنین شرایطی خرید قهوه با بیتکوین منطقی نیست.
اتریوم یک ارز دیجیتال است، نه یک UTXO. همچنین اتریوم از یک روش دیگر مبتنی بر حساب برای انجام تراکنش‌ها استفاده می‌کند، به همین دلیل هیچ‌گونه UTXO در ماشین مجازی اتریوم وجود ندارد.
فرض کنیم که یک واحد بیتکوین شامل یک سطل پر از سکه است که هر سکه نشان‌دهنده یک UTXO است. اگر شما کالایی را به قیمت 0.5 بیتکوین خریداری کنید، باید کل سطل سکه‌ها را به فروشنده بدهید و در نهایت فروشنده 0.5 بیتکوین را که به شما بدهکار است، پس می‌فرستد. به‌این‌ترتیب شما یک UTXO به ارزش 0.5 بیتکوین دارید که نمی‌توان آن را به مقادیر کمتری تقسیم کرد.
هر تراکنش ارز دیجیتال شامل انتقال اطلاعات در یک پایگاه داده است. ارزهای دیجیتال برای پردازش به تکه‌های کوچکی تقسیم می‌شوند که در کل پایگاه داده ذخیره می‌شوند و خروجی‌های تراکنش مصرف نشده نامیده می‌شوند. به دلیل اینکه اکثر تراکنش‌ها با افزایش اعداد کامل نیستند، می‌توان گفت تقریباً همه تراکنش‌ها UTXO را ایجاد می‌کنند.
این موضوع به این معنی خواهد بود که هزینه تراکنش با استفاده از یک بایت داده انجام نمی‌شود، بلکه قسمت‌های مختلفی از ارزهای دیجیتال برای انجام یک درخواست هزینه بازیابی می‌شوند.
اگر روند معامله‌ها ادامه‌دار باشد، پایگاه داده با سوابق تغییرات مالکیت پر خواهد شد. در نهایت خروجی‌ها کسری از ارز دیجیتالی خواهد بود که شما برای شخصی ارسال کرده‌اید و خرج نشده است. این داده‌ها به‌عنوان ورودی در کسری از دیجیتال در پایگاه داده ثبت می‌شوند.
UTXO درواقع بخشی از کل ارز دیجیتالی است که در یک تراکنش خرج نشده است و به‌عنوان یک معیار حسابداری مورداستفاده قرار می‌گیرد. مانند حسابداری دوطرفه، در بلاکچین نیز هر تراکنش دارای ورودی و خروجی است.
مدل UTXO به کاربران این اجازه را می‌دهد که بتوانند مالکیت تمام بخش‌های رمزارز خود را ردیابی کنند. به این دلیل که رمزارزها به شکلی طراحی‌شده‌اند که ناشناس باقی بمانند، UTXO ها با آدرس‌های عمومی قابل‌مشاهده برای کل شبکه مرتبط شده‌اند. به همین دلیل کاربران را نمی‌توان از روی مالکیت آن‌ها شناسایی کرد مگر اینکه آدرس خود را به اشتراک بگذارند. مدل UTXO به شبکه اجازه می‌دهد تا از طریق آدرس‌ها شفافیت ایجاد کند.
در دنیای بلاکچین و ارزهای دیجیتال اصطلاحات فنی زیادی وجود دارد که برای هر شخصی که می‌خواهد در این زمینه فعالیت کند، دانستن آن خالی از لطف نیست. یکی از این اصطلاح‌های فنی UTXO یا خروجی خرج نشده تراکنش است که به مقدار ارز دیجیتالی گفته می‌شود که پس از هر با تراکنش ارز دیجیتال باقی می‌ماند. برای درک مفهوم UTXO می‌توان آن را مانند باقیمانده پولی در نظر گرفت که در یک خرید کالا دریافت می‌کنیم. اما باید به این نکته نیز اشاره کرد که UTXO یک واحد پولی پایین‌تر نیست، بلکه صرفاً یک خروجی تراکنش در پایگاه داده بلاکچین است که هر بار توسط شبکه ایجاد می‌شود تا امکان انجام تراکنش‌های غیردقیق را تغییر دهد.
درک UTXO به‌خصوص در ابتدا کمی دشوار است. درواقع UTXO یک پروتکل برای توزیع بیت‌های داده است که ارزدیجیتال از آن تشکیل‌شده است. یک توسعه‌دهنده ارز دیجیتال این واحد را به شکلی متفاوت‌تر از یک کاربر عادی رمزارز می‌بیند.
UTXO ها تکه‌های کوچک و خرج نشده از ارزهای دیجیتال باقیمانده از تراکنش‌ها در یک ارز دیجیتال خاص هستند. آن‌ها در پایگاه داده UTXO ثبت می‌شوند و در تراکنش‌های بعدی مورداستفاده قرار می‌گیرند.
منبع: https://iranbroker.net/what-is-utxo