NFT چیست؟ | آشنایی با توکن های غیر قابل تعویض یا ان اف تی

هیچ‌کس نمی‌تواند ادعا کند که گواهی تولد شما را دارد و هربار که به کلینیک دیگری می‌روید یا به خارج از کشور سفر می‌کنید نیازی ندارید تا چندین فرم را پر کنید.

در همین حال، مجموعه‌داران آثار هنری بدون اینکه نگران تقلبی بودن نسخه‌های آثار هنری‌شان باشند، می‌توانند از اثبات مالکیت اقلام فیزیکی یا دیجیتالی کمیاب خود لذت ببرند.

استفاده از NFT در بازی

با این حال، مالکان می‌توانند NFT‌ها را در یک قرارداد هوشمند قفل کنند که تعداد خاصی از “NFTهای تقسیم‌شده (F-NFT)” را به همراه خواهند داشت.

احتمالا به‌نظر برسد که تنها امکان جعل در اقلام و کالاها وجود دارد؛ مانند کیف‌های گران قیمت و روغن زیتون که مرتبا جعل می‌شوند، اما دارایی‌های فیزیکی مانند کارت‌های شناسایی و بلیت‌های کنسرت نیز می‌توانند جعل شوند.

توکن‌های اجتماعی دسته وسیعی از NFTها هستند که توسط افراد و جوامع صادر می‌شوند.

NFT‌ها به خودی خود نمی‌توانند به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم شوند.

نه تنها این، بلکه آن‌ها می‌توانند در صورت نیاز فقط اطلاعات مربوطه را با سایر طرفین به اشتراک بگذارند.

یا مثلا یک بسته شکر در انباری شما تفاوتی با دیگر بسته‌های شکر موجود در فروشگاه ندارد و قابلیت جایگزینی با آن‌ها را دارد.

حتی پس از فوت مالک NFT، هیچکس نمی‌تواند آن NFT را مانند دارایی‌های واقعی، تحت مالکیت خود درآورد؛ مگر اینکه به آن‌ها نوعی دسترسی به کیف پول دیجیتال خود را داده باشید.

کسب و کارهای کوچک به‌طور بالقوه می‌توانند با ارائه برخی از بخش‌های خود (مالکیت جزئی کسب و کار از طریق NFT) به مردم، مانند نحوه فروش سهام شرکت‌ها در بازار سهام عمومی برای افزایش سرمایه، بودجه بیشتری دریافت کنند.

مدیریت هویت دیجیتال با ان اف تی

چرا در بازی‌های آنلاین برای ارتقای کاراکتر خود، خرید زره‌های فانتزی و … هربار هزینه کرده و خود را به زحمت می‌اندازید درحالیکه ممکن است برای همیشه از حساب خود خارج شوید؟

آن‌ها با انجام این کار می‌توانند باعث کم شدن واسطه‌ها شوند و آثار خود را از طریق صرافی‌های جهانی NFT به مخاطبان بیشتری بفروشند.

درست مانند مونالیزا که در نوع خود بی‌نظیر است، NFT نیز منحصر به فرد و بی‌نظیر است.

NFT‌ها دارایی‌هایی رمزنگاری شده هستند و از بلاکچین استفاده می‌کنند اما این بدان معنا نیست که آن‌ها ارزهای دیجیتال هستند.

به عبارتی، یکی از ویژگی‌های تعیین‌کننده NFT‌ها، منحصر به فرد بودن آن‌هاست.

با توکنیزه کردن یک محصول هنری در بلاک‌چین، درواقع هنرمندان به نوعی آثار خود را امضا می‌کنند تا ثابت کنند که مالک آن هستند.

NFT مخفف عبارت None-Fungible-Token به معنی توکن‌های غیر قابل تعویض است. این توکن‌ها دارایی‌های دیجیتالی یا فیزیکی و بازنمایش‌هایی از اطلاعات دنیای واقعی هستند.

توکن‌های محبوب مانند ETH، MATIC و SHIB از استاندارد ERC-20 در بلاکچین اتریوم استفاده می کنند.

این سهام‌های تقسیم‌بندی شده برای افرادی مفید است که می‌خواهند یک محصول گران قیمت و واقعی را تصاحب کنند یا بفروشند.

همچنین، کسب‌وکارهای تولیدی که از NFT استفاده می‌کنند، می‌توانند تأیید کنند که مواد اولیه از کجا منشا گرفته است.

بسیاری از سازندگان ان اف تی با افزودن فراداده یا اطلاعات مرتبط با مالکیت و نحوه توزیع توکن در آینده، فرآیند توکنیزه کردن را به صورت پیشرفته‌تر انجام می‌دهند.

NFT‌ها غیرقابل تعویض هستند

این بدان معناست که هرکسی که یک NFT را در اختیار داشته باشد، به‌تنهایی می‌تواند آن را بفروشد یا ببخشد. اگر فردی یک NFT دارد که تصمیم گرفته‌ آن را برای خود نگهدارد، پس برای همیشه مالک آن است.

راه‌اندازی NFT‌های شماره‌دار، درها را به روی «باشگاه‌های» عضویتی باز می‌کند که خدمات انحصاری را ارائه می‌کنند.

همچنین آن‌ها می‌توانند پارامترهای انتقال را از طریق قرارداد هوشمند ایجاد کنند تا نظارت بیشتری بر روند توزیع محصول خود داشته باشند.

مالکیت و اصالت شاهکارهای هنری معروف از طریق ارزیاب‌های حرفه‌ای تایید می‌شود که گواهی‌هایی را صادر می‌کنند که تضمین می‌کند آن اثر، نسخه واقعی و اصلی است.

برای مثال، تنها یک عدد تابلوی “مونالیزا” وجود دارد.

یا مثلا نقاشی یک کودک از خانواده‌اش، (یا هر نقاشی دیگری که تابه‌حال دیده‌اید) دارای ویژگی غیرقابل تعویض است زیرا هیچ نقاشی دیگری مانند آن وجود ندارد و با نقاشی یک کودک دیگر قابل تعویض نیست.

تکنولوژی (F-NFT) احتمالا می‌تواند این سناریو را تسهیل کند و فروش را در آینده بسیار کارآمدتر کند.

NFT مجموعه‌ای متشکل از دو جزء کلیدی است: خود توکن و محتوای دیجیتال. این محتوای دیجیتال به شکل یک فایل مانند یک فایل متنی، تصویری، صوتی، ویدیوئی و … است. این فایل به عنوان “فراداده” “Metadata”شناخته می‌شود. درحالیکه خود توکن مستقیما روی یک بلاکچین و یا روی یک داده‌های متصل به بلاکچین ذخیره می‌شود، فراداده معمولا در بلاکچین ذخیره نمی‌شود بلکه خارج از بلاکچین ذخیره می‌شود.

در زمان‌های گذشته، قبل از اینکه فناوری بلاکچین وجود داشته باشد، برای افراد بسیار دشوار بود تا صحت هر دارایی منحصر به فردی را که دارند، بدون کمک یک واسطه یا شخص ثالث مورد اعتماد تایید کنند.

NFTها بسته به بلاکچینی که روی آن ساخته می‌شوند، بدون نیاز به مجوز نیز هستند. یعنی ویژگی‌های بلاکچین را می‌توان بر روی NFT‌ اعمال کرد که به آن امکان می‌دهد به روش‌های مختلف، حتی بیشتر از آنچه سازندگان اصلی در نظر داشتند، مورد استفاده قرار بگیرد.

کاربردهای NFT

هنرمندان به‌جای اینکه فقط از فروش اولیه درآمد داشته باشند، می‌توانند هربار که NFTهایشان مبادله می‌شود، درآمد کمی کسب کنند.

این سناریو درمورد دارایی‌های دیجیتال بدتر است! زیرا می‌توان تصاویر را کپی و جایگذاری کرد، همچنین آهنگ‌ها و مطالب منتشر شده را می‌توان به راحتی و بدون پرداخت حتی یک ریال به مالکان آن دانلود کرد.

به بیان دیگر، دارایی‌ها و یا اطلاعات با استفاده از رمزنگاری “توکنیزه” (Tokenize) می‌شوند و در یک دفتر کل دیجیتال با تمام مزایای فناوری بلاکچین ذخیره می‌شوند.

با NFTها و از طریق فناوری بلاکچین، پیگیری اینکه چه کسی مالک چه‌چیزی است بسیار ایمن‌تر می‌شود. هرکسی که کلیدهای خصوصی آدرسی را که به یک ان اف تی در یک بلاکچین اختصاص داده شده است را در اختیار داشته باشد، مالکیت دیجیتال و کنترل کامل آن دارایی را در دست دارد.

اکثر NFT‌های امروزی معمولا از استانداردهای توکن ERC-721 یا ERC-1155 پیروی می‌کنند که قوانین خاص‌تری درمورد ایجاد مالکیت و انتقال توکن‌ها دارند.

برندهای بزرگ می‌توانند به راحتی با استفاده از توکنیزه کردن محصولات خود مالکیت معنوی محصولات را مدیریت کنند.

نکته‌ای که درمورد ارزهای دیجیتال وجود دارد این است که آن‌ها قابل تعویض هستند. برای مثال یک اتریوم ETH با هر اتریوم دیگر موجود در بازار قابل معاوضه است؛ درحالیکه یک NFT منحصر به فرد است و نمی‌تواند با دیگری جایگزین شود.

یک مثال این است که حق امتیازها را می‌توان روی توکن‌ها برنامه‌ریزی کرد؛ به این معنی که یک هنرمند هنوز هم می‌تواند از فروش ثانویه کار خود، کسب درآمد کند.

چون هر NFT منحصر به فرد است و نمی‌توان آن را با دیگری جایگزین و یا تعویض کرد.

البته ممکن است چندین تابلوی کپی و جعلی از مونالیزا وجود داشته باشد، اما تنها یکی از آن‌ها توسط خود لئوناردو در دهه ۱۵۰۰ نقاشی شده است.

NFT یک شناسه دیجیتال منحصر به فرد است که در یک بلاکچین ثبت می‌شود و برای تایید صحت و مالکیت استفاده می‌شود.

NFT‌ها ارزهای دیجیتال نیستند

سوال این است که اگر NFT‌ها نمی‌توانند به عنوان ارز مورد استفاده قرار گیرند، پس چرا آن‌ها روی بلاکچین هستند؟

ویژگی‌های یک ان اف تی

همچنین پاسپورت شما نیز غیرقابل تعویض است زیرا حاوی اطلاعات منحصر به فردی است که آن را از سایر گذرنامه‌ها متمایز می‌کند.

تکنولوژی NFT می‌تواند به افراد امکان دسترسی آسان به شناسنامه، پاسپورت، سابقه پزشکی تایید‌شده و مدارک تحصیلی‌شان را بدهد.

اگر با مفهوم “کلیدهای خصوصی” و “آدرس” آشنایی ندارید، مقاله‌های مربوط به کیف‌پول ارز دیجیتال را مطالعه کنید.

برای درک مفهوم “غیرقابل تعویض” به چیزی خاص فکر کنید که منحصر به فرد است و هرگز نمی‌توان آن را با چیز دیگری جایگرین کرد.

سپس می‌توانند پیشرفت محصولات خود را از طریق زنجیره تامین پیگیری کنند و صحت محصولات خود را برای مشتریان خود به تایید برسانند.

حتی فروشندگان توکن می‌توانند فعالیت صاحبان NFT را ردیابی کنند و برای ایجاد تعامل یا وفاداری پاداش ارائه کنند.

کاربرد ان اف تی در وثیقه

منظور از منحصر به فرد بودن چیست؟

همچنین شما می‌توانید از تابلوی مونالیزا عکس بگیرید یا تصویری از آن را با کیفیت بالا چاپ کرده و قاب کنید تا آن را در اتاق نشیمن خود قرار دهید، اما به هیچ وجه ارزش پولی تابلوی شما به نسخه اصلی تابلوی مونالیزا نزدیک نیست.

حتی برخی از NFT‌های بازی ممکن است مبادله یا به بازی‌های دیگر نیز منتقل شوند.

مالکیت مشترک ان اف تی و تکنولوژی (F-NFT)

همان‌طور که گفته شد، NFT یک توکن منحصر به فرد و قابل برنامه‌ریزی است که می‌تواند به‌طور غیرقابل انکاری مالکیت دیجیتال را ایجاد کند.

استفاده از ان اف تی در آثار هنری

هنگامی که وام‌گیرنده و وام دهنده درمورد ارزش NFT و پارامترهای وام توافق کنند، از NFTها می‌توان به عنوان وثیقه استفاده کرد. نحوه کارکرد NFTها مشابه با وثیقه قرار دادن آثار هنری ارزشمند برای دریافت وام است.

برای حفظ امنیت دارایی‌های دیجیتال می‌توان از توکن‌های غیرقابل معاوضه یا NFT‌ها استفاده کرد. NFT ها دارایی‌های دیجیتالی هستند که در بلاکچین‌ها ذخیره می‌شوند.

ان اف تی (NFT) چیست؟

همان‌طور که گفته شد، NFT‌ها عینا مانند یکدیگر نیستند و با هیچ چیز دیگری قابل نمی‌باشند.

به عنوان مثال، اگر چند نفر توافق کنند که هرکدام مالکیت بخشی از یک عمارت ۱۴ خوابه را داشته باشند، سریع‌تر به فروش می‌رسد.

کاربرد دیگری که NFTها دارند این است که آن‌ها می‌توانند به برگزارکنندگان ورزش‌ها،کنسرت‌ها و … در کنترل حضور در رویدادها کمک کنند تا از فروش بلیت‌های تقلبی جلوگیری کنند.

توکن‌های اجتماعی (Social Tokens)

خوشبختانه بازی‌های آنلاین درحال انطباق ما با فناوری‌های بلاکچین هستند که به گیمرها اجازه می‌دهد دارایی‌های درون بازی را که به‌دست آورده یا خریده‌اند و مستقیما مالک آن هستند را بتوانند به بازیکنان دیگر بفروشند.

سایر باشگاه‌ها می‌توانند NFTها را به عنوان توکن‌های عضویت بفروشند و امتیازات دیگری ارائه دهند. هنرمندان می‌توانند کلوپ‌های رسمی طرفداران را راه‌اندازی کنند و وکلا و گل‌فروشان می‌توانند برای خدمات خود توکن بفروشند.

منبع: https://iranbroker.net/what-are-nfts

NFT‌ها با استفاده از یک استاندارد متفاوت توکن ایجاد می‌شوند.

ایجاد ان اف تی در بلاکچین به مالکان آن امکان می‌دهد تا مدرکی امن، غیرمتمرکز و تغییرناپذیر مبنی بر مالکیت یک دارایی منحصر به فرد داشته باشند.

اثبات مالکیت یک داده و ذخیره آن در یک بلاکچین امن، برای کسانی که به دنبال ایجاد اطلاعات هویتی هستند مفید خواهد بود.

از آن‌جایی که از نظر فنی یک NFT، یک قطعه کد روی یک بلاکچین است، می‌توان آن را طوری برنامه‌ریزی کرد که ویژگی‌های داخلی مختلفی داشته باشد.

به طور مشابه، برندهای بزرگ می‌توانند برای آسان‌سازی اعطای مجوز فعالیت‌ها محتوای خود را توکن کنند و همه افراد مشهور، بزرگ و کوچک، می‌توانند برای فروش کالاهای انحصاری به دنبال‌کنندگان خود NFT صادر کنند.

چرا ان‌اف‌تی‌ها غیرقابل تعویض هستند؟