البته هنوز صرافی‌های ارز دیجیتالی هستند که درخواست تکمیل فرآیند KYC را از کاربران ندارند و به آنها این اجازه را می‌دهند که بدون احراز هویت وجوه‌شان را واریز کنند. اما KYC به یک استاندار جهانی تبدیل شده است و این نوع صرافی‌ها در حال انقراضند.
صرافی‌های ارز دیجیتال در ایالات متحده و خیلی از کشورهای دیگر، مشمول قوانین و مقررات بانکی مبارزه با پولشویی (AML) هستند. همچنین صرافی‌های ایرانی طبق قوانین پلیس فتا ملزم به انجام فرآیند احراز هویت هستند، هرچند هنوز سازوکار مشخص و قانون‌مندی برای ساماندهی صرافی‌های ارز دیجیتال در ایران ایجاد نشده است .
این اطلاعات برای این است که صرافی الزامات مقررات مبارزه با پولشویی را انجام دهد.
برای مثال، شما فرآیند احراز هویت را هنگام افتتاح حساب بانکی، درخواست کارت اعتباری، درخواست وام خودرو و وام مسکن هم انجام می‌دهید.
در فرآیند احراز هویت، شما باید اطلاعات شخصی‌ای ارائه دهید که هویت شما را تأیید می‌کند.
صرافی‌های ارز دیجیتال به منظور رعایت این مقررات، باید اطلاعات خاصی را از مشتریان‌شان داشته باشند. این فرآیند معمولا به اسم «KYC» شناخته می‌شود که مخفف «Know Your Customer» است و ترجمه آن به فارسی می‌شود «مشتری‌ات را بشناس».
وقتی می‌خواهید یک حساب کاربری در یک صرافی داشته باشید، باید یک سری اطلاعات اولیه از خودتان ارائه دهید، اطلاعاتی مثل:
نام کامل
تاریخ تولد
آدرس محل سکونت
آدرس ایمیل
شماره تلفن
به مروز زمان و با افزایش کاربران صرافی‌های ارز دیجیتال و با افزایش واریزی‌های بازار ارز دیجیتال، دولت‌های بیشتری صرافی‌های ارز دیجیتال را مجبور می‌کنند تا قوانین احراز هویت و مبارزه با پولشویی را رعایت کنند.
هدف از مقررات مبارزه با پولشویی این است که افراد مبدأ، گردش و مقصد پول الکترونیکی را پنهان نکنند تا سازمان‌های مجری قانون بتوانند گردش وجوه غیرقانونی را ردیابی کنند.
احراز هویت سطوح مختلفی هم دارد.
این اطلاعاتی که در مورد هویت مشتریان جمع‌آوری می‌شود، در یک پایگاه داده ذخیره می‌شوند و سازمان‌های مجری قانون برای تحقیقات در مورد فعالیت‌های مجرمانه، از آنها استفاده می‌کنند.
اما صرافی‌های ارز دیجیتالی هم هستند که ارزش وجهی که می‌خواهید واریز یا برداشت کنید برایشان تفاوتی ندارد و فرآیند احراز هویت برای همه یکسان است.
صرافی‌های ارز دیجیتال برای اینکه جلوی استفاده از وجوه برای کلاه‌برداری، پولشویی، تأمین مالی تروریسم و سایر فعالیت‌های غیرقانونی را بگیرد، باید اطلاعاتی بیشتر از نام مستعار و ماه تولدتان را از شما بگیرد.
و نکته آخر اینکه معمولا صرافی‌های ارز دیجیتال برای حساب‌های بزرگ‌تر یا تراکنش‌های بزرگ، KYC سخت‌گیرانه‌تری دارند و این سخت‌گیری فقط برای این است که مطمئن شوند وجوه از منابع قانونی تأمین شده و هیچ چیزی مشکوکی در کار نیست!
بسته به پلتفرم معاملاتی یا قوانین محلی، صرافی ممکن است اطلاعات بیشتری هم از شما بخواهد. اطلاعاتی مانند:
منبع درآمدتان
شماره تأمین اجتماعی (شمارهٔ تأمین اجتماعی یک شمارهٔ ۹ رقمی در ایالات متحده است که برای شهروندان آمریکا، اقامت دائم و موقت صادر می‌شود. این شماره توسط ادارهٔ تأمین اجتماعی مستقل از دولت ایالات متحدهٔ آمریکا برای افراد صادر می‌شود و هویت افراد را مشخص می‌نماید.)
تصویر کارت شناسایی عکس‌دار دولتی مانند گواهینامه رانندگی یا گذرنامه
مدرکی دال بر تأیید آدرس، مانند قبض آب یا قبض برق
تصویر سلفی
اسکن بیومتریک چهره (سلفی ویدئویی)
هرچند که ممکن است فرآیند احراز هویت برای شما مثل یک دردسر به نظر برسد، اما انتخاب دیگری ندارید.
در حال حاضر، برای باز کردن یک حساب در بیشتر صرافی‌های ارز دیجیتال، به گذراندن مرحله احراز هویت نیاز دارید.
احراز هویت چگونه کار می‌کند؟
برای اینکه از الزامات خاص احراز هویت یک صرافی ارز دیجیتال، مطلع شوید و برای اینکه بدانید چقدر طول می‌کشد تا فرآیند تأیید شود، به بخش پشتیبانی مشتری سایت صرافی موردنظرتان سر بزنید.
احراز هویت فقط مختص صرافی‌های ارز دیجیتال نیست و تقریبا برای همه مؤسسات مالی که وجوه مشتریان را در اختیار دارند، کاربرد دارد.
فرآیند ثبت‌نام اولیه معمولا خودکار است، اما مؤسسات مالی تیم‌های پشتیبانی مشتری هم دارند که افراد عضو این تیم‌ها وظیفه دارند اطلاعات ارائه‌شده را مجددا بررسی کنند. حتی ممکن است با کاربران تماس هم گرفته شود.
همان‌طور که دیدید، اطلاعات شخصی زیادی را باید برای صرافی ارسال کنید و به همین دلیل است که باید در انتخاب صرافی دقت کنید و یک صرافی ارز دیجیتال قابل اعتماد را انتخاب کنید.
زمان باز کردن یک حساب، احتمالا می‌بینید که صرافی ارز دیجیتال از شما می‌خواهد فرآیند احراز هویت یا «KYC» را تکمیل کنید.
