از سمتی دیگر بلاکچین به عنوان تکنولوژی نوپا در دنیای مدرن، با سازوکارهای پیشرفته‌ای مانند تکنیک‌های رمزنگاری پیشرفته و روش‌های الگوریتمی کار می‌کند. در فناوری بلاکچین امنیت اطلاعات و داده‌های ثبت شده از ارزش بسیار بالایی برخوردار است. این امنیت باید به به شکلی باشد که کاربران درمورد عدم دسترسی و سوء‌استفاده از اطلاعات شخصی‌شان توسط دیگران، اطمینان خاطر داشته باشند.
کاملا درست است که تکنیک شاردینگ در شبکه بلاکچین بسیار کاربردی و موثر است؛ اما از چالش‌های پیاده‌سازی آن نمی‌توان چشم‌پوشی کرد. یکی از مهم‌ترین محدودیت‌ها مربوط به نحوه پیاده‌سازی فنی و تکنیکی آن می‌باشد. چون این سیستم از تعداد زیادی اجزاء کوچک تشکیل شده، اگر در کار هر کدام از این جزء‌ها خللی وارد شود، کل شبکه و تمام داده‌ها با مشکلی جدی مواجه می‌شوند.
اتریوم بعد از بیت‌کوین، دومین ارز دیجیتال محبوب به شمار می‌آید. این شبکه مانند بیت‌کوین از الگوریتم اجماع گواه اثبات کار استفاده می‌کند. اما در شبکه اتریوم ۲ ساختار آن به گواه اثبات تغییر خواهد کرد. طبق اطلاعاتی که منتشر شده اتریوم از ۶۴ شارد مختلف برای توسعه مقیاسپذیری خود استفاده خواهد کرد. در این صورت سرعت پردازش‌ها در هر ثانیه بالا رفته و شبکه تراکم کمتری را تجربه می‌کند.
یک قدم به پاسخ سوال “شاردینگ چیست؟” نزدیک‌تر شده‌ایم! بیایید ادامه ماجرا را بررسی کنیم…
چیستی شاردینگ به بیانی ساده
هرکدام از نودها در شاردهای مجزایی قرار می‌گیرند تا وظیفه صحت‌سنجی تراکنش‌ها را به انجام برسانند. در واقع نودها دیگر به تنهایی مسئول تایید اعتبار و صحت تمامت تراکنش‌های شبکه نخواهند بود.
این موضوع نشان می‌دهد که بلاکچین در زندگی روزمره ما نقشی اساسی و حذف‌نشدنی دارد. تنها نقطه ضعف و یا بهتر بگویم پاشنه آشیل غول عظیم بلاکچین، مسئله مقیاسپذیری است. البته نگران نباشید، تکنیک شاردینگ فوری به کمک آن می‌شتابد! با ما همراه باشید تا نوشتار “شاردینگ چیست؟” را به انتها برسانیم و با نحوه کارکرد این تکنیک و قصه نجات کشتی بزرگ بلاکچین آشنا شویم!
مسئله بعدی که از آن یاد می‌کنیم، نحوه توزیع و تعادل داده‌های میان شاردها است. به‌طور معمول نباید داده‌های یک شارد از سایر شاردها بیشتر باشد. چالش اصلی این است که باید نحوه توزیع داده‌ها میان شاردهای مختلف به شکله انجام شود که متعادل‌ترین حالت برای کل شبکه حفظ شود. این مدیریت تعادل داده‌ها زمانی که تعداد تراکنش‌ها بسیار بالاست، واقعا کار دشواری است.
همانطور که در بخش‌های قبلی گفته شد، تکنیک شاردینگ یکی از راه‌حل‌های موثر برای مشکل مقیاسپذیری است. مزایا و فواید پیاده‌سازی این تکنیک در شبکه‌ها، قابل توجه و سودمند هستند اما از طرفی معایب آن را هم نمی‌شود نادیده گرفت. به هرحال امیدواریم هرچه زودتر روش Sharding بر روی شبکه اتریوم ۲ پیاده‌سازی شود تا به‌طور مستقیم نحوه کارکرد و میزان بازدهی آن را مورد بررسی قرار دهیم.
۱. پردازش موازی و در نتیجه سرعت بالا و افزایش بازدهی
۲. توسعه تمرکززدایی شبکه
۳. امنیت و نفوذناپذیری کل شبکه
۴. افزایش قابلیت ثبت حجم بالایی از داده‌ها
