سرمایه گذاری خطرپذیر (VC) چیست؟ | بررسی مزایا و معایب

سرمایه گذاری خطرپذیر نوعی تامین مالی و سرمایه گذاری خصوصی است که سرمایه گذاران حرفه ای و شرکت های بزرگ در پروژه های نوظهور و کسب وکارهای کوچک که تصور می شود پتانسیل توسعه و رشد بلندمدتی دارند سرمایه گذاری می کنند.

در سرمایه گذاری خطرپذیر معمولا سرمایه گذاران ثروتمند، بانک های سرمایه گذاری و سایر موسسات تامین مالی مشارکت می کنند.

در این مقاله قصد داریم به معرفی کامل سرمایه گذاران خطرپذیر بپردازیم و موضوعاتی مانند مزایا و معایب این نوع سرمایه گذاری، تفاوت آن با سرمایه گذاری فرشته و حوزه های موردتوجه این نوع سرمایه گذاران را مورد بررسی قرار دهیم.

سرمایه گذاری خطرپذیر (Venture Capital) چیست؟

همان طور که در ابتدای مقاله ذکر شد، VC یا سرمایه گذاری خطرپذیر مختص استارتاپ ها و شرکت های کوچکی است که سرمایه گذاران معتقدند پتانسیل رشد بالایی را در آینده خواهند داشت و با سرمایه گذاری در آن ها موجب تامین مالی آن پروژه ها می شوند.

رایج ترین شکل تامین مالی، سهام خصوصی (Personal Equity) است اما می تواند به روش های دیگر مانند تخصیص مهارت های مدیریتی و فنی نیز صورت گیرد.

به طورکلی شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر مالکیت بیشترین سهام در یک پروژه را به عهده و سپس آن ها را به گروهی از سرمایه گذاران از طریق مشارکت های محدود مستقل به فروش می رسانند. ایجاد این ارتباطات توسط شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر انجام می شود.

تفاوت مهم بین سرمایه گذاری های خطرپذیر و سایر معاملات سهام خصوصی (PE) این است که سرمایه گذاری خطرپذیر بر شرکت های نوظهوری متمرکز است که برای شروع کار خود به دنبال منابع تامین مالی هستند؛ درحالیکه معاملات سهام خصوصی یا PE به دنبال تامین مالی شرکت های بزرگتر و معتبر به عنوان سرمایه گذاری هستند و یا فرصتی را ایجاد می کنند که در آن بنیانگذاران شرکت که بتوانند بخشی از سهام خود را به دیگران انتقال دهند.

درحالیکه برخی از سرمایه گذاری ها ریسک بالاتری دارند، پتانسیل بازدهی بالاتر از حد متوسطی را نیز ارائه می دهند و با این وجود سرمایه گذاران خطرپذیر حاضر به سرمایه گذاری در آن ها هستند.

برای شرکت ها و یا پروژه های جدید با سابقه پایین (مثلا زیر ۲ سال)، سرمایه گذاری خطر پذیر یا VC روش بسیار محبوب و ضروری برای تامین مالی محسوب می شود مخصوصا اگر دسترسی این گونه شرکت ها به بازار سرمایه، وام های بانکی و سایر ابزارهای وام محدود باشد.

نقطه ضعف اصلی سرمایه گذاری خطرپذیر این است که در آن سرمایه گذاران بعد از وارد سرمایه گذاری در یک پروژه، صاحب سهام می شوند و درنتیجه در تصمیم گیری ها و آینده شرکت دخالت می کنند.

تاریخچه سرمایه گذاری خطرپذیر

سرمایه گذاری خطرپذیر درواقع زیرمجموعه ای از سرمایه خصوصی است.

جورج دوریوت (Georges Doriot)، پروفسور کسب وکار هاروارد به عنوان پدر سرمایه گذاری خطرپذیر شناخته می شود. او شرکت تحقیقات و توسعه آمریکا را در سال ۱۹۴۶ راه اندازی کرد و یک صندوق ۳.۵۸ میلیون دلاری را برای سرمایه گذاری در شرکت های تکنولوژی در حال توسعه ایجاد کرد.

اولین سرمایه گذاری او در شرکتی بود که برای اولین بار سعی داشت تا از فناوری اشعه ایکس برای درمان سرطان استفاده کند. او مبلغ ۲۰۰ هزار دلار را در این شرکت سرمایه گذاری کرد و سرمایه او در سال ۱۹۵۵ به ۱.۸ میلیون دلار تبدیل شد.

بحران بزرگ اقتصادی ۲۰۰۷ – ۲۰۰۸ و تاثیر آن بر سرمایه گذاری خطرپذیر VC

از سال ۲۰۰۷ تا سال ۲۰۰۸ یک رکود شدید اقتصادی جهانی اتفاق افتاد. این بحران با فروپاشی بازار مسکن در ایالات متحده آمریکا شروع شد و منجر به بی ثباتی مالی گسترده و کاهش قابل توجه فعالیت اقتصادی در تمام بازارهای بزرگ دنیا شد.

صنعت سرمایه گذاری خطرپذیر نیز به طور قابل توجهی تحت تاثیر این بحران مالی قرار گرفت. با وقوع این بحران، سرمایه گذاران خطرپذیر و همچنان سایر نهادهای مالی و سرمایه گذاری نسبت به اقدامات سرمایه گذاری خود محافظه کارتر شدند و مقدار پولی را که برای سرمایه گذاری در استارتاپ ها اختصاص داده بودند را کاهش دادند. همچنین نسبت به انتخاب محل سرمایه گذاری خود محتاطانه تر عمل می کردند و حتی برخی از آن ها دیگر از سرمایه گذاری در VC منصرف شدند!

پس از دوره رکود بزرگ اقتصادی که ناشی از این بحران مالی بود، با ظهور شرکت های یونیکورن (Unicorn startup) و ورود سرمایه گذاران جدید به این بازار، تغییرات قابل توجهی در سرمایه گذاری خطرپذیر به وجود آمد.

اجازه دهید ابتدا مفهوم استارتاپ یونیکورن را به طور شفاف توضیح دهیم.

استارتاپ یونیکورن یا تک شاخ به شرکت های خصوصی گفته می شود که ارزش آن ها بالغ بر ۱ میلیارد دلار است.

این اصطلاح اولین بار در سال ۲۰۱۳ در یک مقاله توسط یک سرمایه گذار خطرپذیر به نام آیلین لی (Aileen Lee) مطرح و بسیار معروف شد. از دیدگاه او، شرکت هایی که بتوانند به چنین ارزشی دست یابند بسیار نادر هستند و در دنیای استارتاپ ها معجزه به شمار می آیند؛ به همین دلیل آیلین لی از چنین استارتاپ هایی با عنوان استارتاپ های یونیکورن یاد کرد.

زمانی که یک استارتاپ به ارزش یک میلیارد دلار و یا بیشتر می رسد، گفته می شود که به یک استارتاپ یونیکورن تبدیل شده است. استارتاپ های یونیکورن به دلیل رشد سریع و نوآوری در کسب وکارها، پتانسیل ایجاد تغییر در صنایع و همچنین ایجاد بازدهی قابل توجه برای سرمایه گذاران را دارند. البته این بدان معنا نیست که دستیابی به ارزش یک میلیارد دلاری برای یک شرکت لزوما نشانه موفقیت یا سودآوری بلندمدت آن استارتاپ باشد.

به هرحال، با وقوع بحران مالی، سرمایه گذاران به دنبال بازدهی بالاتری در بازارهای دیگر بودند زیرا با رکود اقتصادی، نرخ های بهره همچنان پایین ماند و همین امر باعث شد سرمایه گذاری های سنتی مانند اوراق قرضه و حساب های پس انداز، جذابیت کمتری برای سرمایه گذاران داشته باشد و به دنبال بازارهای جدید برای سرمایه گذاری باشند. در نتیجه گروه متنوعی از سرمایه گذاران از جمله صندوق های سرمایه گذاری مستقل (SWF) و شرکت های بزرگ سهام خصوصی (PE)، به امید سودهای قابل توجه به استارتاپ های یونیکورن روی آورند.

ورود این سرمایه گذاران جدید، تاثیر قابل توجهی بر اکوسیستم سرمایه گذاری خطرپذیر داشت و باعث شد تا سرمایه گذاران خطرپذیر و دیگر نهادها در سرمایه گذاری های خود محتاطانه تر عمل کنند و بیشتر به سمت سرمایه گذاری در استارتاپ های یونیکورن کشیده شوند.

مزایا و معایب سرمایه گذاری خطرپذیر VC

سرمایه گذاری خطرپذیر باعث تامین مالی کسب وکارهای جدیدی می شود که به بازارهای سهام سنتی دسترسی ندارند و یا با مشکل جریان نقدینگی روبرو هستند.

این مشارکت برای هر دو طرف یعنی سرمایه گذاران و کسب وکارها سودمند است زیرا کسب وکارها مقدار سرمایه لازم برای شروع فعالیت های خود را دریافت می کنند و در مقابل نیز سرمایه گذاران در شرکت هایی که احتمالا آینده خوبی داشته باشند صاحب سهام می شوند.

علاوه بر حمایت مالی و تامین سرمایه، سرمایه گذاری خطرپذیر مزایای دیگری را نیز از جمله خدمات منتورینگ و مشاوره ارائه می دهند و به شرکت های جدید راهنمایی، مشاوره و پشتیبانی می دهند و به آن ها کمک می کنند تا کسب وکار خود را با موفقیت راه اندازی کرده و آن را رشد دهند.

از دیگر خدمات سرمایه گذاری های خطرپذیر این است که آن ها به شرکت های جدید در یافتن افراد و مشاوران بااستعداد کمک می کنند. این پشتیبانی شبکه ای می تواند برای موفقیت یک استارتاپ حیاتی باشد زیرا به آن ها کمک می کند تا با افراد مناسبی که می توانند به رشد آن ها کمک کنند، در ارتباط باشند.

هنگامی که یک استارتاپ، پشتوانه قابل توجهی از سرمایه گذاران باتجربه را دریافت کند می تواند از حمایت قوی جامعه سرمایه گذاران خطرپذیر به عنوان اهرمی برای جذب سرمایه گذاری های بیشتر از سایر سرمایه گذاران استفاده کند. درواقع، داشتن حمایت سرمایه گذار های خطرپذیر، اعتبار استارتاپ را افزایش می دهد و آن را برای سایر سرمایه گذاران جذاب تر و قابل اعتمادتر می کند.

علاوه بر اینکه حمایت سرمایه گذاران خطرپذیر از کسب وکارها باعث تامین مالی آن ها شده و مزایای خاص خود را به همراه دارد، این نوع سرمایه گذاری دارای معایب احتمالی قابل توجهی نیز هست!

همان طور که گفته شد سرمایه گذاران خطرپذیر معمولا در ازای حمایت مالی خود، جزئی از مالکان شرکت می شوند و در نتیجه منافعی در موفقیت شرکت خواهند داشت. همراه با مالکیت سهام در شرکت، سرمایه گذاران خطرپذیر ممکن است بخواهند بر تصمیمات کلیدی، استخدام مدیران و … دخالت کنند و یا به طور کلی بر هدایت شرکت تاثیرگذار باشند.

به عنوان مثال معمولا سرمایه گذاران خطرپذیر با هدف دستیابی به بازدهی سریع در سرمایه گذاری خود در استارتاپ ها سرمایه گذاری می کنند و انتظار دارند تا در یک دوره نسبتا کوتاه، سود کلانی به دست آورند. به دلیل تمرکز آن ها بر بازدهی سریع، ممکن است سرمایه گذاران خطرپذیر، شرکت را برای “خروج سریع” تحت فشار قرار دهند؛ یعنی شرکت را ترغیب کنند تا زودتر از آن چه که در ابتدا برنامه ریزی کرده بودند پروژه را پایان دهند و سهام را بفروشند.

درنتیجه، دخالت سرمایه گذاران در تصمیم گیری های اصلی باعث می شود تا کسب وکار، کنترل کامل و خلاقانه خود را نسبت به مسیری که می خواهد در پیش بگیرد از دست بدهد.

تفاوت سرمایه گذاری فرشته با سرمایه گذاری خطر پذیر چیست؟

اگر دنبال کننده مقالات ایران بروکر باشید می دانید که قبلا در مقاله ای، به طور کامل و شفاف به بررسی سرمایه گذاران فرشته پرداختیم اما اجازه دهید یک بار دیگر مفهوم سرمایه گذاری فرشته یا سرمایه گذاران فرشته را به طور خلاصه توضیح دهیم.

سرمایه گذاران فرشته افرادی هستند که سرمایه خود را به استارتاپ ها، کسب وکارهای کوچک و یا کارآفرینان اختصاص می دهند و درعوض اوراق قرضه قابل تبدیل به سهام و یا مالکیت سهام آن پروژه (یا شرکت) را دریافت می کنند.

تفاوت اصلی میان سرمایه گذاری فرشته و سرمایه گذاری خطرپذیر در منبع سرمایه و مرحله سرمایه گذاری نهفته است اما در ادامه به برخی از تفاوت های دیگر این دو نیز اشاره شده است:

منبع سرمایه در سرمایه گذاری فرشته و سرمایه گذاری خطر پذیر

سرمایه گذاران فرشته معمولا افرادی با ارزش خالص بالا (HNWI یعنی افرادی که حداقل یک میلیون دلار برای سرمایه گذاری دارند) هستند که از ثروت شخصی خود برای سرمایه گذاری در استارتاپ ها و شرکت ها در مراحل اولیه راه اندازی آن ها استفاده می کنند.

شرکت های VC، سرمایه نهادهای مختلف مانند صندوق های بازنشستگی، افراد ثروتمند و غیره را برای سرمایه گذاری در استارتاپ ها و شرکت های با پتانسیل رشد بالا جمع آوری می کنند و از وجوه جمع آوری شده در سرمایه گذاری ها استفاده می کنند.

حجم سرمایه گذاری در سرمایه گذاری فرشته و سرمایه گذاری خطر پذیر

حجم سرمایه گذاری سرمایه گذاران فرشته معمولا کمتر از سرمایه گذاران خطرپذیر است. سرمایه گذاران فرشته ممکن است از چند هزار دلار تا چند میلیون دلار در یک پروژه سرمایه گذاری کنند.

سرمایه گذاری های خطرپذیر معمولا با مبالغ بیشتری سرمایه گذاری می کنند که می تواند از چند میلیون دلار تا ده ها یا حتی صدها میلیون دلار متغیر باشد.

مرحله سرمایه گذاری در سرمایه گذاری فرشته و سرمایه گذاری خطر پذیر

سرمایه گذاران فرشته در مراحل اولیه راه اندازی یک استارتاپ، زمانی که به دنبال سرمایه اولیه هستند وارد شده و مسئولیت تامین مالی را برعهده می گیرند و سرمایه اولیه حیاتی را برای آن ها فراهم می کنند. برخلاف سرمایه گذاران فرشته، معمولا سرمایه گذاران خطرپذیر در مراحل بعدی رشد یک شرکت، زمانی که استارتاپ به دنبال سرمایه های بیشتر برای گسترش و توسعه کار خود است سرمایه گذاری می کنند.

مشارکت در مدیریت در سرمایه گذاری فرشته و سرمایه گذاری خطر پذیر

سرمایه گذاران فرشته در همکاری با شرکت ها رویکرد عملی تری دارند و به بنیانگذاران و تیم مدیریتی استارتاپ، مشاوره و راهنمایی ارائه می دهند.

باوجود اینکه شرکت های رسمی خطرپذیر نیز همانند سرمایه گذاران فرشته راهنمایی و پشتیبانی به استارتاپ ها ارائه می دهند اما معمولا روابط رسمی تری را در همکاری خود با شرکت ها دارند و کمتر در فعالیت های روزانه شرکت دخالت می کنند.

تحمل ریسک در سرمایه گذاری فرشته و سرمایه گذاری خطر پذیر

سرمایه گذاران فرشته، تحمل ریسک بالاتری دارند زیرا مایلند در پروژه های نوپا با نتایج نامشخص سرمایه گذاری کنند.

شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر نسبت به سرمایه گذاران فرشته تحمل ریسک کمتری دارند اما از آن جایی به دنبال بازدهی بالاتر در سرمایه گذاری های خود هستند، با تنوع بخشیدن به سبد سرمایه گذاری خود در بین شرکت های مختلف، ریسک های سرمایه گذاری خود را مدیریت می کنند.

فرآیند انجام سرمایه گذاری خطرپذیر

سوالی که ممکن است از خود بپرسید این است که چگونه استارتاپ ها و شرکت های نوپا، توجه سرمایه گذاران خطرپذیر را به خود جلب می کنند و موفق به تامین مالی از سوی آن ها می شوند؟

درواقع این فرایند ملزم به طی کردن چند مرحله کلیدی است و درصورتی که شرکت ها بتوانند با موفقیت آن ها را پشت سر بگذارنند، واجد شرایط برای تامین مالی از سوی سرمایه گذاران خطرپذیر می شوند.

برای شروع ابتدا استارتاپ ها نیاز دارند تا بیزنس پلن و یا طرح کسب وکار خود را به شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر ارائه کنند. این بیزنس پلن ها درواقع چشم انداز، استراتژی ها و پیش بینی هایی درمورد آینده شرکت است.

پس از ارائه طرح، شرکت های VC تحقیقات لازم را که مستلزم بررسی جنبه های مختلف شرکت از جمله مدل کسب وکار، محصولات، تیم مدیریت، سابقه عملیات و سایر عوامل حیاتی است را انجام می دهند. از آن جایی که شرکت های VC تمایل دارند در تعداد محدودی از پروژه ها با مبالغ بیشتری سرمایه گذاری کند، انجام تحقیقات برای آن ها بسیار مهم است.

لازم به ذکر است که شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر دارای متخصصان حرفه ای است که هرکدام دارای تجربه سرمایه گذاری قبلی هستند و علاوه بر آن در صنایع مختلف و خاصی تخصص دارند که باعث می شود در اتخاذ تصمیمات سرمایه گذاری آگاهانه تر و حرفه ای تر عمل کنند.

پس از تکمیل بررسی های لازم، شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر یا سرمایه گذار متعهد به تامین مالی کسب وکار در ازای مالکیت سهام شرکت می شود. تامین مالی ممکن است به صورت یک جا نیز انجام شود اما معمولا به صورت دوره ای به شرکت ارائه می شود.

هنگامی که سرمایه گذاری انجام می شود، سرمایه گذار خطرپذیر به طور فعال در روند کاری شرکت مشارکت می کند و خدماتی مانند مشاوره و پشتیبانی را به آنان ارائه می دهند. همچنین برای اطمینان از همسو بودن اقدامات شرکت با اهداف مورد توافق، به طور کلی بر اعمال آن ها نظارت می کنند.

پس از یک دوره معین، معمولا ۴ تا ۶ سال پس از سرمایه گذاری اولیه، سرمایه گذار به دنبال خروج از شرکت است که این خروج ممکن است در زمان عمومی شدن شرکت یعنی عرضه اولیه سهام شرکت (IPO) انجام شود.

سرمایه گذاران خطرپذیر در چه حوزه هایی سرمایه گذاری می کنند؟

برخی از زمینه هایی که مورد توجه سرمایه گذاران خطرپذیر قرار گرفته است عبارتند از:

تکنولوژی، بیوتکنولوژی و علوم زیستی، بهداشت و درمان، تجارت الکترونیک و لوازم الکترونیکی مصرفی، انرژی پاک و پایداری کره زمین، فناوری آموزشی، هوش مصنوعی و ربات ها، تجزیه و تحلیل داده ها و کلان داده ها، فناوری مالی، حمل ونقل، کریپتوکارنسی و بلاکچین!

بله ارزهای دیجیتال و فناوری بلاکچین نیز حوزه هایی هستند که برخی از سرمایه گذاران خطرپذیر در آن سرمایه گذاری می کنند. ارزهای دیجیتال و استارتاپ های بلاکچین به دلیل نوآوری های ساختارشکنانه در امور مالی، مدیریت زنجیره تامین (Supply Chain Management)، بهداشت و درمان و بسیاری از صنایع دیگر، توانسته است توجه بسیاری را برای سرمایه گذاری جلب کند.

باوجود اینکه سرمایه گذاری در این فضا می تواند گاها بسیار پرسود باشد اما دارای ریسک های ذاتی خود نیز هست. بنابراین سرمایه گذاران قبل از سرمایه گذاری در پروژه های ارز دیجیتال و استارتاپ های بلاکچین، ریسک ها و پاداش های احتمالی را به دقت مورد ارزیابی قرار می دهند.

جالب است بدانید که شرکت های VC، پورتفوی سرمایه گذاری خود را به صورت عمومی در اختیار افراد قرار می دهند و آن را منتشر می کنند. در ادامه مطلب به معرفی برخی از این شرکت ها می پردازیم که می توانید با دنبال کردن اقدامات سرمایه گذاری آن ها، شما نیز سهمی در سرمایه گذاری خطرپذیر داشته باشید.

شرکت های VC در ارزهای دیجیتال

شرکت های VC، معمولا پرتفوی سرمایه گذاری خود در را به صورت عمومی منتشر می کنند. دردسترس بودن این اطلاعات ارزشمند به کاربران امکان می دهد تا بتوانند پروژه های معتبر و پرپتانسیل را شناسایی کرده و از آن ها در سبد سرمایه گذاری خود نیز استفاده کنند. (البته توجه داشته باشید سرمایه گذاری در این پروژه ها از سوی VCها به معنای سودآور بودن آن ها در آینده نیست و لازم است قبل از هرگونه اقدام مالی و کپی کردن پرتفوی آن ها، تحقیقات کافی را انجام دهید.)

به همین منظور در جدول زیر نام شرکت های سرمایه گذاری خطرپذیر که در برخی پروژه های ارز دیجیتال سرمایه گذاری کرده اند، به همراه مجموع دارایی های سرمایه گذاری شده و تعداد سرمایه گذاری های موفق آن ذکر شده است.

خلاصه مطلب ـ سرمایه گذاری خطرپذیر VC

سرمایه گذاری خطرپذیر یا VC نوعی روش سرمایه گذاری است که در آن سرمایه گذاران بزرگ و نهادهای مالی بر روی استارتاپ ها و کسب وکارهای کوچک که انتظار می رود آینده روشنی داشته باشند و به دنبال تامین مالی هستند سرمایه گذاری می کنند.

برخی مزایای سرمایه گذاری خطرپذیر عبارتند از:

• سرمایه گذاری خطرپذیر موجب تامین مالی شرکت هاو کسب وکارهای نوظهوری می شود که نیاز به سرمایه اولیه دارند.
• این نوع سرمایه گذاری کاملا متفاوت از سرمایه گذاری های سنتی است که در آن جریان نقدینگی، دارایی ها و یا وثیقه های موجود در شرکت نقش مهمی در تامین منابع مالی دارند زیرا سرمایه گذاران خطرپذیر به جای تکیه بر معیارهای مالی، بیشتر بر بر پتانسیل و نوآوری آینده یک شرکت تمرکز می کند.
• VC، خدمات ارزشمندی مانند مشاوره و پشتیبانی را به استارتاپ ها ارائه می کند و به آن ها کمک می کند تا افراد بااستعداد را جذب کرده و کسب وکار خود را توسعه دهند.

با وجود مزایای قابل توجه VC، این روش دارای معایبی نیز هست که عبارتند از:

• سرمایه گذاران خطرپذیر با سرمایه گذاری در استارتاپ ها، ممکن است مالک بخش بزرگی از سهام شرکت شوند و در نتیجه این کار کنترل و نفوذ کلی بنیانگذاران و سهامداران اصلی را بر فرآیندهای تصمیم گیری شرکت کاهش می دهد.
• سرمایه گذاران خطرپذیر معمولا انتظار رشد و بازدهی سریع پروژه ها را دارند که با چنین دیدگاهی ممکن است شرکت را تحت فشار قرار دهند تا به جای تمرکز برروی رشد و دنبال کردن اهداف بلندمدت، زودتر از موعد مقرر از برنامه های خود خارج شوند.

سرمایه گذاران خطرپذیر از جمله شرکت های برتر مانند Coinbase Ventures، Pantera Capital و Sequoia Capital و غیره (که نام آن ها در یک جدول به صورت جامع در مطلب آورده شده است) به دنبال حوزه های مختلفی برای سرمایه گذاری هستند. ارزهای دیجیتال و بلاکچین نیز از حوزه هایی هستند که در چند سال اخیر بسیار مورد توجه آن ها برای سرمایه گذاری قرار گرفته است.

از آن جایی که این شرکت های سرمایه گذاری پرتفوی خود را به صورت عمومی به اشتراک می گذارند، افراد می توانند با دنبال کردن اقدامات سرمایه گذاری آن ها، در سرمایه گذاری خطرپذیر ورود کرده و در حوزه های مختلف و پرپتانسیل سرمایه گذاری کنند.