دلیل اهمیت بلاکچین | چرا بلاکچین به وجود آمد؟

راهی برای نگهداری دفتر کل که نیازی به بانک یا سایر مقامات مرکزی برای مالکیت و کنترل نداشته باشد!

فناوری بلاکچین این امکان را فراهم کرده‌است که داده‌ها و اطلاعات با تعداد زیادی از کامپیوترها به اشتراک گذاشته شود، بدون اینکه نیاز به وجود اعتماد به آنها باشد. در نهایت نیز می‌توان به دقت و اعتبار داده‌های ارائه شده مطمعن بود.

این پروتکل برو روی یک برنامه نرم افزاری اجرا می‌شود که برروی تمام کامپیوترهای موجود در شبکه نصب شده است.

پروتکل

هر زمان که به‌روز رسانی انجام می‌شود، پایگاه داده در سراسر شبکه به اشتراک گذاشته می‌شود تا اطمینان حاصل شود که هر کامپیوتر فقط از یک نسخه نگه‌داری می‌کند.

این مرجع مرکزی از سوابق تراکنش یا “Ledger” محافظت می‌کند.

اهمیت بلاک چین

همچنین این پایگاه داده برای همه افراد به صورت عمومی قرار گرفته تا بتوانند در لحظه، هرگونه تغییری را در آن مشاهده کنند.

در درس قبل، اطلاعات فنی مربوط به بلاکچین ارائه شد.

در زمان‌های قدیم، اساسا دفتر کل یک تکه کاغذ یا دفترچه چرمی دست ساز بود که به‌روز رسانی آن به‌صورت دستی، توسط یک فرد صورت می‌گرفت و در مکانی امن مانند کشوی میز نگهداری می‌شد.

بلاک چین

قبل از به‌وجود آمدن بلاکچین، اگر مجبور بودید داده‌ها و اطلاعات بسیار مهمی را روی کامپیوتری ذخیره کنید، به شخص یا نهادی نیاز داشتید که این داده‌ها را کنترل کند. پس به این معناست که برای انجام این کار به یک مرجع مرکزی نیاز است.

این کار با حذف نقش “من از دفتر کل نگهداری می‌کنم” انجام می‌شود. دفتر کل از مقامات مرکزی مانند بانک‌ها گرفته می‌شود و به شبکه‌ای از کامپیوترهای مستقل تحویل داده می‌شود که در آن همه از یک نسخه دفتر کل نگهداری می‌کنند.

برای نگهداری یک حساب یا هر نوع سابقه تراکنش، همیشه باید یک شخص یا نهاد را به عنوان “مرجع مرکزی” مشخص کرد.

پرسیدن اینکه چه چیزی درمورد بلاکچین خاص است مانند این است که بپرسید چه چیزی درمورد اینترنت خاص است؟

هزاران فرد یا هزاران کامپیوتر را به صورت رندوم تصور کنید:

  • که همدیگر را نمی‌شناسند و به یکدیگر اعتماد ندارند.
  • همه مطمئن هستند که “فایل حاوی تاریخچه تمام تراکنش‌ها” معتبر و دقیق است.
  • به هیچ شخص سومی به عنوان واسطه برای تایید صحت آن فایل نیازی ندارند.

بانک باید افراد متخصص در زمینه فناوری اطلاعات را استخدام کند تا از داده‌های خود در برابر هکرها و سایر افراد غیرمجاز محافظت کند.

کاربرد بلاک چین

بعدها، افراد متخصص در فناوری و اطلاعات متوجه شدند که ذخیره پایگاه داده فقط بر روی یک کامپیوتر، ایده خوبی نیست. زیرا اگر هارد خراب شود یا کامپیوتر بیش از حد داغ شود و آتش بگیرد، داده‌ها برای همیشه از بین می‌روند.

این جاست که دفتر کل توزیع شده معنا می‌یابد!

و این یک موفقیت حیرت انگیز است!

بلاکچین به‌جای اینکه برای تصمیم‌گیری در مورد زمان به‌روزرسانی دفتر کل به یک «مرجع مرکزی» تکیه کند، به «اجماع» بین تمام رایانه‌های موجود در شبکه متکی است.

حالا که با بلاکچین آشنایی دارید…

بنابراین پایگاه داده در چندین کامپیوتر دیگر نیز برای ایمن نگه داشتن داده‌ها ذخیره شد.

این کار در گذشته هرگز انجام نشده بود!

کامپیوترها از نظر فیزیکی در مکان‌های مختلف در سراسر جهان قرار دارند و هر کامپیوتر یک کپی از “دفتر کل” (Database) را نگه می‌دارد.

دفتر کل توزیع شده

یعنی اگر می‌توانستید به طریقی پایگاه داده اصلی یا رسمی را هک کنید، قادر بودید دفتر کل را دستکاری کرده و کارهای بدی انجام دهید. مانند اضافه کردن صفرهایی به موجودی حساب بانکی‌تان!

با وجود اینکه بیت کوین معروف‌ترین نمونه از فناوری بلاکچین است، اکنون سایر ارزهای دیجیتال نیز از این فناوری استفاده می‌کنند.


منبع: https://iranbroker.org/what-makes-blockchain-special

رویکرد او این بود تا به‌جای نیاز به یک مالک برای پایگاه داده، آن را در یک شبکه کامپیوتری ذخیره کند.

نودها در شبکه

این انتقال کنترل و تصمیم‌گیری از یک نهاد متمرکز (فرد، سازمان یا گروه) به یک شبکه توزیع شده، باعث ایجاد یک سیستم غیرمتمرکز و قابل اعتماد می‌شود که خارج از کنترل هر موسسه‌ای عمل می‌کند.

هر کامپیوتر در شبکه، کپی رسمی خود از پایگاه داده را ذخیره می‌کند.

اما زمانی که کامپیوترها در دسترس قرار گرفتند، دفتر کل به پایگاه داده‌ای واقع در هارد کامپیوتر منتقل و در همان‌جا ذخیره می‌شد.

به زمانی فکر کنید که باید به صورت گروهی تصمیمی بگیرید.

  • یکی از راه‌های تصمیم‌گیری، قانون “قدرت” است که در آن یک نفر برای کل گروه تصمیم می‌گیرد.
  • راه دیگر از طریق اجماع یا توافق است که در آن هر فرد در گروه موافقت می‌کند تا از تصمیم گرفته‌شده حمایت کند.

شبکه متشکل از کامپیوترهایی است که به صورت فیزیکی در نقاط مختلف جهان قرار دارند و از طریق اینترنت با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند.

کامپیوترها قبل از ایجاد تغییرات در پایگاه داده، تراکنش‌ها را بررسی و تایید می‌کنند تا مطمئن شوند که همه آن‌ها قانونی هستند.

وارد فناوری بلاکچین شوید و با ویژگی بلاک چین آشنا شوید!

فناوری بلاکچین، فناوری تغییردهنده زندگی است به‌طوری که اکنون به عنوان یک فناوری مورد استفاده عمومی مانند موتور بخار، برق، رایانه، اینترنت و سلفی طبقه بندی می‌شود.

فناوری بلاک چین

بانک به شما اطمینان می‌دهد انتقال وجوه بین حساب‌ها و انجام تراکنش‌ها توسط مشتری معتبر و مجاز هستند. بانک هرگز به شما این اجازه را نمی‌دهد که پایگاه داده خود را مستقیما تغییر دهید حتی اگر محترمانه آن را درخواست کنید!

برای مثال، موجودی حساب بانکی شما! بانک، مالک اطلاعات حساب شماست و نحوه به‌روز رسانی داده‌ها را کنترل می‌کند.

دلیل خاص بودن آن را در ادامه می‌خوانیم:

نبوغ فناوری بلاکچین این است که واسطه را از بین می‌برد و در عین حال زیرساختی را حفظ می‌کند که به غریبه‌ها اجازه می‌دهد با یکدیگر معامله کنند.

حذف واسطه در بلاک چین

چه چیزی فناوری بلاکچین را خاص می‌کند؟ و چرا از بلاکچین استفاده می‌کنیم؟

حتی قبل از کامپیوترها، این موضوع یک مشکل بود.

همین نقطه کنترل، ضعف بزرگی در تکیه به یک مرجع مرکزی است.

روش دوم راهکار موفقیت‌آمیزی بود که بلاک چین به آن دست یافت.

مفهوم کلمه “توزیع شده” از این واقعیت ناشی می‌شود که کامپیوترها از نظر جغرافیایی در مکان‌های مختلف توزیع شده‌اند و در یک شبکه با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند تا مطمئن شوند که هر کامپیوتر از یک دفتر کل (پایگاه داده) استفاده می‌کنند.

اما خالق بیت کوین (ساتوشی ناکاماتو) آن را پیدا کرد!

اما اگر راه بهتری وجود داشت چه؟

این بدان معناست که هیچ کپی “اصلی” وجود ندارد. درواقع هر کپی از پایگاه داده یک کپی “اصلی” است.

بلاکچین، نیاز به مالکیت و کنترل متمرکز داده‌های دیجیتال را از بین برده است.

قبل از اینکه ساتوشی ناکاماتو مفهوم بلاک چین را مطرح کند، هیچکس راه‌حلی برای نحوه نگهداری دفتر کل غیرمتمرکز پیدا نکرده بود.

اما حتی با وجود چندین نسخه از پایگاه داده، این نسخه‌ها همچنان به پایگاه داده اولیه یا “رسمی” متکی بودند که هنوز تحت مالکیت و کنترل یک مقام مرکزی قرار داشت.

روش اول، نحوه نگهداری دفتر کل دیجیتال یا سوابق تراکنش‌ها (دیتا بیس‌ها) قبل از به‌وجود آمدن بلاکچین است.

کامپیوترها بر اساس مجموعه‌ای قوانین و دستورالعمل‌های برنامه‌ریزی شده به نام پروتکل به اجماع (توافق) می‌رسند.