خیر. تبدیل اطلاعات به توکن به صورت یک‌طرفه انجام می‌شود و قابلیت برگشت ندارد. این توکن‌ها با استفاده از الگوریتم‌های رمزنگاری تولید می‌شوند و مهندسی معکوس آنها و دسترسی به اطلاعات اصلی غیرممکن است.
خیر. تبدیل اطلاعات به توکن به صورت یک‌طرفه انجام می‌شود و قابلیت برگشت ندارد. این توکن‌ها با استفاده از الگوریتم‌های رمزنگاری تولید می‌شوند و مهندسی معکوس آنها و دسترسی به اطلاعات اصلی غیرممکن است.
منبع: https://iranbroker.net/what-is-tokenization-and-its-advantages/
در این سناریو سرویس‌دهنده یک ابزار برای سیستم پوز فروشنده صادر می‌کند که شماره کارت اعتباری را به توکن‌های تصادفی تبدیل می‌کند. از آن‌جایی که این توکن‌ها شماره کارت اصلی نیستند نمی‌توان از آن به جز در همان تراکنش و با همان فروشنده، استفاده کرد چون اطلاعات شما فقط برای این تراکنش و این فروشگاه توکنیزه شده است.
برای مطابقت با قانون PCI، فروشندگان باید یا سیستم گران‌قیمت رمزگذاری پایانه به پایانه را نصب کنند یا پردازش پرداخت را به یک سرویس‌دهنده ثالث که خدمات توکنیزاسیون هم ارائه می‌دهد، برون‌سپاری کنند. سرویس‌دهنده صدور توکن را برعهده گرفته و مسئولیت محافظت از اطلاعات صاحب کارت را قبول می‌کند.
توکنیزاسیون دیحیتال و رمزگذاری دو روش رمزنگاری متفاوت هستند که از آنها برای حفظ امنیت داده‌ها استفاده می‌شود. تفاوت اصلی بین این دو روش در این است که در توکنیزه کردن طول و نوع داده تغییری نمی‌کند اما در رمزگذاری هم طول و هم نوع داده عوض می‌شود. این باعث می‌شود که داده رمزگذاری شده برای همه به جز فردی که کلید رمزگشایی آن را داشته باشد، غیر قابل خواندن شود. در توکنیزاسیون از کلید به این صورت استفاده نمی‌شود بلکه از اطلاعات غیرقابل رمزگشایی برای نشان دادن داده‌های مهم کمک می‌گیرد. در روش رمزگذاری، داده‌ها با استفاده از کلید قابل رمزگشایی هستند.
این روش باعث می‌شود اطلاعات واقعی صاحبان کارت‌ها در معرض دید و دسترسی قرار نداشته باشد و افراد غیرمجاز نتوانند از این اطلاعات سوءاستفاده کنند.
توکن‌ها به روش‌های زیر ایجاد می‌شوند:
توکنیزاسیون دیجیتال از ابتدای دهه ۱۹۷۰ برای جداسازی بعضی از داده‌های حساس از سایر داده‌های ذخیره شده در پایگاه‌های داده‌ای که در آن زمان وجود داشت، مورد استفاده قرار گرفت. بعدها استفاده از این روش وارد صنعت کارت‌های پرداخت شد تا از طریق آن، از داده‌های حساس صاحبان کارت‌ها محافظت شده و استانداردهای امنیتی این صنعت هم حفظ شود. شرکت TrustCommerce برای اولین بار در سال ۲۰۰۱ ایده توکنیزاسیون را برای محافظت از اطلاعات کارت‌های پرداخت، اجرایی کرد.
در مدل‌های اقتصادی سنتی و متمرکز، موسسات مالی بزرگ و بانک‌ها مسئول تضمین صحت و یکپارچگی دفترکل تراکنش‌ها هستند. در اقتصاد مبتنی بر بلاکچین یا اقتصاد توکنی، این مسئولیت و قدرت به افراد سپرده شده است چون صحت تراکنش‌ها با استفاده از رمزنگاری در سطح فرد به فرد انجام می‌شود.
روش‌های مختلفی برای دسته‌بندی توکن‌ها وجود دارد. تفاوت سه نوع اصلی توکن که توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا تعریف شده‌اند بر اساس رابطه آنها با دارایی‌های واقعی است. این توکن‌ها شامل موارد زیر هستند:
در فرآیند توکنیزاسیون، اطلاعات حساس با اطلاعات غیرمهم جایگزین شده و اطلاعات حساس در جای امنی به نام گاوصندوق توکن، نگه‌داری می‌شوند.
در صنعت پرداخت، یک تفاوت مهم هم بین توکن‌های پرارزش و کم‌ارزش وجود دارد. توکن‌های پرارزش به عنوان یک جایگزین برای شماره حساب اصلی یا PAN در تراکنش عمل کرده و می‌توانند تراکنش را کامل کنند. توکن‌های کم‌ارزش (LVT) هم به عنوان جایگزینی برای شماره حساب اصلی عمل می‌کنند اما نمی‌توانند تراکنش را کامل کنند بلکه این کار باید با استفاده از PAN واقعی انجام شود.
رمزگذاری تا مدت‌های زیادی روش محبوب برای حفظ امنیت داده‌ها بود. اما در سال‌های گذشته روش مقرون به صرفه و امن توکنیزاسیون، جایگزین رمزگذاری شده است. البته گاهی از رمزگذاری و توکنیزاسیون به صورت هم‌زمان استفاده می‌شود.
از سوی دیگر، بعضی از توکنیزه کردن‌ها بدون گاوصندوق انجام می‌شوند. در این صورت، به جای نگه‌داری از اطلاعات حساس در یک پایگاه داده امن، از توکن‌ها با یک الگوریتم محافظت می‌شود.
مواردی که اطلاعات محرمانه کارت‌های اعتباری را به توکن تبدیل می‌کنند شامل سه دسته زیر هستند:
علت امکان‌پذیر بودن این روش در این است که توکن‌های ارز دیجیتال در سراسر بلاکچین به یکدیگر متصل هستند و بلاکچین سوابق غیر قابل تغییر و زمان‌دار از تراکنش‌ها را ثبت می‌کند. برای این‌که یک مجموعه جدید از تراکنش‌ها یا بلاک‌‌ها به بلاکچین اضافه شود، باید سایر کاربران آن را تایید کنند.
استانداردها و قوانین صنعت کارت‌های پرداخت (PCI) به فروشندگان اجازه ذخیره شماره کارت اعتباری خریداران را روی پایانه‌های پوز یا پایگاه‌های داده نمی‌دهند.
توکنیزه کردن از همان آغاز سیستم های ارزی اولیه وجود داشت که توکن سکه‌ها به جای سکه‌های واقعی و حواله‌های بانکی مورد استفاده قرار می‌گرفت. توکن‌های مترو و توکن‌های کازینو نمونه‌هایی از این توکن‌ها هستند چون به عنوان جایگزین پول واقعی عمل می‌کنند. این روش فیزیکی توکنیزاسیون است اما عملکرد و مفهوم آن دقیقا مانند توکنیزه کردن دیجیتال است: یعنی استفاده از یک جایگزین کم‌ارزش برای یک دارایی ارزشمند.
در نتیجه توکن به اطلاعات قابل مشاهده تبدیل شده و اطلاعات حساسی که توکنیزه شده‌اند، به صورت کاملا امن در یک سرور متمرکز که با نام «گاوصندوق توکن» شناخته می‌شود، نگه‌داری می‌شوند. گاوصندوق توکن تنها جایی است که می‌توان اطلاعات اصلی هر توکن را مشاهده و پیدا کرد.
توکنیزه کردن فرآیندی است که طی آن، داده‌های حساس به نماد‌های خاص و یکتایی تبدیل می‌شوند و هر توکن نماینده یک داده است. این نمادها امنیت داده‌ها را حفظ کرده و حاوی تمام اطلاعات ضروری آنها هستند. هدف از توکنیزاسیون کاهش اندازه داده‌های حساسی است که یک کسب‌وکار نیاز به دسترسی به آنها دارد. کسب‌وکارهای کوچک و متوسط از این روش محبوب برای تقویت امنیت تراکنش‌های انجام‌شده با کارت‌های اعتباری و فروشگاه‌های آنلاین و همچنین به حداقل رساندن هزینه و پیچیدگی‌های قانونی، استفاده می‌کنند.
همان‌طور که بالاتر هم گفته شد، در طی فرآیند توکنیزه کردن، اطلاعات حساس و مهم با اطلاعات غیرحساس معادل خود، جایگزین می‌شوند. به این اطلاعات غیرحساس، توکن گفته می‌شود.
از لحاظ تئوری، توکنیزاسیون می‌تواند برای انواع داده‌های حساس شامل تراکنش‌های بانکی، سوابق پزشکی، سوابق کیفری، اطلاعات رانندگان وسایل نقلیه، درخواست وام، معاملات سهام و ثبت نام رای‌دهندگان، مورد استفاده قرار بگیرد. معمولا هر سیستمی که در آن، اطلاعات غیرحساس به‌عنوان یک جایگزین برای اطلاعات حساس به کار برده شود، می‌تواند فرآیند توکنیزه کردن را پیاده‌سازی کند.
برای درک بهتر، یک نمونه واقعی از نحوه کار توکنیزاسیون با گاوصندوق توکن در ادامه آورده شده است:
در فضای تامین امنیت اطلاعات پرداخت، توکنیزه کردن به عنوان روشی قدرتمند برای محافظت از اطلاعات مالی حساس عمل می‌کند. در این فرآیند از طریق جایگزین کردن اطلاعات پرداخت با توکن‌های اختصاصی، امن بودن اطلاعات محرمانه از دسترسی هکرها در حین تراکنش و در زمان ذخیره اطلاعات، تضمین می‌شود. توکنیزاسیون نه تنها امنیت کسبوکارها و مشتریان را به یک اندازه بهبود می‌بخشد، بلکه بار پیروی از استانداردهای حفاظت از اطلاعات حساس را هم از دوش کسبوکارها برمی‌دارد.
توکنیزه کردن در حوزه بلاکچین به انتشار توکن اختصاصی یک بلاکچین که با نام توکن اوراق بهادار هم شناخته می‌شود، اشاره دارد. توکن‌های بلاکچینی درواقع نسخه دیجیتال از دارایی‌های واقعی هستند. وقتی دارایی‌های واقعی توکنیزه شوند، تبدیل به ارز دیجیتال می‌شوند.
مثلا در تراکنشی که با کارت اعتباری انجام می‌شود، توکن معمولا فقط حاوی ۴ رقم آخر شماره کارت اصلی است. بقیه توکن شامل کاراکترهایی از حروف و عدد است که اطلاعات صاحب کارت و داده‌های مربوط به تراکنش جاری را نشان می‌دهد.
توکنیزاسیون دسترسی هکرها به اطلاعات صاحبان کارت‌ها را بسیار دشوار می‌سازد و در مقایسه با سیستم‌های قدیمی که در آن، شماره کارت‌های اعتباری در پایگاه‌های داده نگه‌داری و به راحتی از طریق اینترنت، رد و بدل می‌شد، امنیت بسیار بیشتری دارد. اصلی‌ترین مزایای توکنیزه کردن شامل موارد زیر است: