هج کردن در ارز دیجیتال به چه معناست؟ معرفی ۴ استراتژی هجینگ (Hedging) یا پوشش ریسک در ارزهای دیجیتال

معاملات آتی ارزهای دیجیتال به معامله گران اجازه می دهد تا پوزیشن های معاملاتی خود را باز نگهدارند و از طریق گرفتن حرکات بزرگتر قیمت در دوره های طولانی، سود حاصل از سرمایه گذاری های خود را به حداکثر برسانند. به عنوان مثال، بورس کالای شیکاگو (CME) چندین قرارداد آتی بیت کوین را ارائه می دهد که هرکدام دارای تاریخ انقضای مشخصی هستند که در تقویم آتی بیت کوین ذکر شده اند. این قراردادها فرصت هایی را برای معامله گران فراهم می کنند تا درمورد قیمت آینده بیت کوین حدس زده و آن را معامله کنند. نکته مهم این است که همه قراردادها در تاریخ انقضای مشخص شده به دلار آمریکا تسویه می شوند.

بر کسی پوشیده نیست که معامله در دنیای ارزهای دیجیتال به دلیل ماهیت غیرقابل پیش بینی آن و نوسانات مکرر در بازار می تواند بسیارپرخطر باشد. بنابراین اگر شما یک معامله گر ارز دیجیتال هستید، باید به دنبال راه هایی برای محافظت از معاملات و سرمایه گذاری های خود در برابر ریسک های احتمالی باشید که یکی از این روش ها استفاده از استراتژی هجینگ است. هج کردن شامل باز کردن معاملاتی در جهت های مخالف است که درنتیجه ریسک ها و نوسانات بازار را در معاملات کاهش می دهد.

استراتژی فروش استقراضی اغلب برای برخی از معامله گران پیچیده به نظر می رسد؛ بنابراین اگر از این استراتژی هجینگ استفاده می کنید توصیه می شود جوانب احتیاط را رعایت کنید. شما می توانید استراتژی فروش استقراضی را به روش های مختلفی در ارزهای دیجیتال به کار ببرید:

• معاملات مارجین: معاملاتی هستند که در آن می توانید از یک واسطه مثلا کارگزاری وام بگیرید و معامله کنید. صرافی هایی که از معاملات مارجین پشتیبانی می کنند، اهرم یا لورج نیز ارائه می دهند که می تواند سود یا زیان احتمالی را افزایش دهد.
• فروش استقراضی سنتی: در این نوع معاملات شما از یک کارگزاری، پلتفرم اعتباری و یا یک شخص ثالث، وام می گیرید و سپس ارز دیجیتال را فروخته و متعاقبا آن را با قیمتی بهتر خریداری می کنید.

معایب فروش استقراضی

باوجوداینکه استراتژی هجینگ می تواند از سرمایه گذاری ها در برابر ضررهای احتمالی محافظت کند اما دارای معایبی نیز هست. درواقع با کاهش ریسک، سود سرمایه گذاران نیز محدود می شود. بااین حال، این استراتژی برای معامله گران ریسک گریز که اولویت آن ها حفاظت از سرمایه خود و سپس کسب سود در بازار نوسانی ارزهای دیجیتال است می تواند بسیار کاربردی و جذاب باشد.

روش های مختلفی برای اجرا کردن استراتژی هجینگ در معاملات وجود دارد که در این قسمت به ۴ روش محبوب و پرکاربرد آن اشاره می کنیم:

فروش استقراضی (Short Selling)

با استفاده از این استراتژی، سرمایه گذاران می توانند از سرمایه خود در برابر زیان های احتمالی بازار نزولی محافظت کنند. مثلا اگر یک سرمایه گذار، مقدار قابل توجهی از یک ارز دیجیتال را در اختیار دارد و معتقد است که ارزش آن ممکن است کاهش یابد، می تواند قراردادهای اختیار فروش را خریداری کند. در این صورت، اگر قیمت واقعا کاهش یابد، سرمایه گذار سود می برد و ضررهای موجود در دارایی واقعی ارز دیجیتال جبران می شود.

به طور خلاصه، قراردادهای اختیار معامله به دو دسته اختیار خرید (Call) و اختیار فروش (Put) تقسیم می شوند. قرارداد اختیار خرید به شما حق خرید یک سهام را می دهد اما قرارداد اختیار فروش به شما این حق را می دهد که یک سهام را به فروش برسانید.

مزایای قراردادهای اختیار معامله

• درحالیکه مزایای مثبت و نامحدود زیادی برای قراردادهای آپشن وجود دارد، جنبه های منفی این استراتژی محدود است.
• قراردادهای اختیار معامله به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا شرایط خاصی را برای معاملات خود تعیین کنند که این سطح از کنترل می تواند درجه بالاتری از پیش بینی پذیری را برای سرمایه گذار فراهم کند.

معایب قراردادهای اختیار معامله

• نقطه ضعف اصلی این قرارداده استفاده از تاریخ انقضا در قرارداد است. قراردادهای بلندمدت ممکن است هزینه بیشتری داشته باشد و درمقابل قراردادهایی که کوتاه مدت تر هستند ممکن است سریعا قبل از اینکه بتوانند ریسک های شما را در معاملات پوشش دهند منقضی شوند.

آیا استراتژی هجینگ ۱۰۰٪ بدون ریسک است؟

باوجود اینکه سرمایه گذاران از استراتژی های هجینگ برای محافظت از سرمایه خود در برابر نوسانات بازار استفاده می کنند اما این استراتژی های نیز با خطرات و ریسک های خود همراه اند؛ بنابراین ۱۰۰٪ بدون ریسک نیستند و موفقیت شما در معاملات تان را تضمین نمی کنند. پس درک این نکته مهم است که استراتژی های هجینگ روشی تضمینی برای حذف همه ریسک ها نیستند.

موقعیت های فروش به معنای ورود به یک موقعیت معاملاتی برای فروش یک دارایی است. زمانی که معامله گر معتقد است که ارزش یک دارایی کاهش می یابد می تواند وارد یک موقعیت فروش شود. در این حالت معامله گر بدون اینکه یک دارایی را از قبل خریداری کرده باشد، می تواند آن را از مالک آن قرض گرفته، از کاهش قیمت آن سود ببرد و در نهایت پس از یک بازه زمانی، همان مقدار ارز دیجیتال قرض گرفته شده را به علاوه بهره آن به مالک پرداخت کند.

علاوه براین، قراردادهای دائمی نرخ های تامین مالی را نیز اعمال می کنند که معامله گران را تشویق می کنند تا زمانی که قیمت شاخص صعودی است، قراردادهای دائمی را خریداری کنند. درواقع نرخ های تامین مالی معمولا برای تضمین ثبات قیمت ها طراحی می شوند.

قانون استراتژی هجینگ بسیار ساده است. یک معامله گر باید وارد موقعیت معاملاتی شود که برعکس پوزیشن فعلی او باشد. به عنوان مثال، اگر افزایش قیمت یک ارز دیجیتال را پشتیبانی می کنید، باید وارد پوزیشن لانگ یا خرید شوید.

ارزیابی نقدینگی

قراردادهای آتی به عنوان ابزاری برای پوشش ریسک های سرمایه گذاری در بازارهای بی ثبات مانند ارزهای دیجیتال عمل می کنند و همچنین امکان قفل کردن سود را فراهم می کنند. به عنوان مثال اگر روی ارز دیجیتالی سرمایه گذاری کرده اید که افزایش قیمت قابل توجهی را تجربه کرده است، ممکن است نگران باشید که بازار خلاف جهت حرکت کرده و سودهای شما از بین برود. با انعقاد قرارداد آتی شما می توانید بدون توجه به اینکه بازار در آینده چگونه عمل می کند، سودهای قبلی خود را ذخیره کنید.

مزایای قراردادهای آتی

• سود بردن از کاهش قیمت (با ورود به پوزیشن فیوچر شورت یا فروش) و همچنین سود بردن از افزایش قیمت (با ورود به پوزیشن فیوچر لانگ یا خرید)
• معاملات آتی یا فیوچرز به شما امکان می دهند که جهت بازار را تحلیل کرده و از درست بودن تحلیل خود در معاملات سود ببرید.
• معاملات آتی به تعدیل مشارکت افراد در بازار و تثبیت تاثیر نوسانات قیمت کمک می کند.
• جنبه های منفی استفاده از معاملات فیوچرز در ابتدای مطلب توضیح داده شد اما با این وجود، علی رغم ریسک ها و خظرات موجود، اهرم یا لوریج یک انتخاب رایج در میان معامله گران برای معاملات هجینگ است.

قراردادهای دائمی (Perpetual Swaps)

معامله ارزهای دیجیتال چه ریسک هایی می تواند داشته باشد؟ چگونه می توان استراتژی هجینگ را در معاملات رمزارزها اعمال کرد؟ آیا این استراتژی بدون ریسک است؟

یکی از بهترین تکنیک های مدیریت سرمایه برای معامله گران و سرمایه گذاران ایجاد تنوع در سبد معاملاتی و سرمایه گذاری است. شما می توانید موقعیت های معاملاتی متعددی را در ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین (BTC)، اتریوم (ETH)، Chainlink (LINK) و بسیاری از توکن های دیگر باز کنید تا یک سبد سهام متنوع و متشکل از مشتقات ایجاد کنید.

انواع استراتژی های هجینگ

برای کاهش این زیان های احتمالی، معامله گرانی که از استراتژی فروش استقراضی استفاده می کنند، می توانند از یک استراتژی مدیریت ریسک به نام حد ضرر (stop-loss) در معاملات خود استفاده کنند.

معاملات آتی (Futures)

درواقع معرفی استراتژی هجینگ نقش مهمی در کاهش حباب های ارز دیجیتال (دوره ای که قیمت ارزهای دیجیتال مختلف افزایش سریع و غیرمنطقی را تجربه می کند) در سال ۲۰۱۸ داشته است.

قراردادهای دائمی نوعی ابزار مالی مشتقه هستند که به افراد اجازه می دهند در خرید و فروش یک دارایی پایه، بدون نیاز به تاریخ انقضای از پیش تعریف شده شرکت کنند. این بدان معنی است که شما اختیار برای ورود یا خروج از موقعیت معاملاتی خود در زمان دلخواه را دارید و همچنین نسبت به استراتژی معاملاتی خود می توانید با کنترل بیشتری عمل کنید.

اگر بیش از حد نگران ریسک های مرتبط با معاملات باز خود هستید، دو گزینه برای انتخاب دارید: شما می توانید یا به طور کامل معامله خود را ببندید و یا حجم معامله را کاهش دهید که هردوی این اقدامات، منطقی هستند و به محافظت از سرمایه شما کمک می کنند. اما اگر تمایل دارید معامله باز خود را نگهدارید و به دنبال روشی برای کم کردن ریسک های ناشی از نوسانات احتمالی بازار هستید، می توانید از یک استراتژی کاربردی و موثر به نام هجینگ استفاده کنید.

استراتژی هجینگ از شما در برابر ضررهای هنگفتی که ممکن است در زمان سقوط یا اصلاح قیمت در بازار متحمل شوید محافظت می کند.

قبل از استفاده از قراردادهای دائمی به عنوان یک استراتژی هجینگ، باید نرخ تامین مالی وثیقه و بازده احتمالی خود را تعیین کنید. همچنین باید نسبت به لوریج های پیشنهادی از سوی صرافی منتخب درک و آگاهی داشته باشید. (برخی از مبادلات اجازه استفاده از اهرم ۱۰۰ برابری (۱۰۰x) را نیز به شما می دهند)

معامله گرانی که سرمایه اولیه کمی برای شروع دارند، می توانند از اهرم یا لوریج در معاملات خود کمک بگیرند. بنابراین معامله گرانی که از اهرم استفاده می کنند باید بسیار محتاط باشند زیرا این امر می تواند در شرایط نامطلوب بازار، زیان را افزایش دهد.

قرارداد اختیار معامله، یک ابزار مالی است که معمولا در دنیای سرمایه گذاری از جمله حوزه ارزهای دیجیتال استفاده می شود و در دسته مشتقات قرار می گیرند، یعنی ارزش آن ها از یک دارایی اساسی مثلا ارز دیجیتال بیت کوین یا اتریوم به دست می آید. قراردادهای اختیار معامله به سرمایه گذاران این اختیار را می دهند که برای خرید یا فروش یک دارایی پایه با قیمتی خاص، در تاریخ معین شده اقدام کنند.

بازار ارزهای دیجیتال همانند بازار فارکس دارای انواع خاصی از ریسک هاست: خطرات نوسان قیمتی، ریسک های نظارتی، ریسک های معاملاتی و ریسک های اهرمی اما نکته قابل توجه این است که ریسک ارزهای دیجیتال معمولا از ماهیت نوسانی بودن رمزارزها ناشی می شود. باوجود اینکه این نکته می تواند منجر به سود های قابل توجهی شود اما باید بدانیم که زیان بیشتری را نیز به همراه دارد. بنابراین قبل از شروع به معامله مطمئن شوید که به درک ریسک های موجود در این بازار رسیده اید.

ارزهای دیجیتال نوسانی هستند